Draf Pyn of Plesier

Sit ek en die oom nou die ganse oggend en bekyk die Two Oseans maraton op televisie...
Wonder ek al my lewe lank hoekom daar altyd n pyn-uitdrukking op alle drawwers se gesigte is?

Draf lyk altyd so seer... vir my altans!

Kuier tweelingsus en Boet verlede naweek hier want Boet het om die dam kom draf (Hartebeespoortdam) 50kilometers nogal, dit ter voorbereiding vir die Comrades in Junie.
Wil ek net noem dat Boet in jare al verby die kilometers is wat hy Saterdag gedraf het!

So roer Boet en tweelingsus al donkeroggend Saterdag want die wegspring is om 6H00.
Kom die oom by my en vertel dat Boet sy voete toedraai in bree wit hegpleister...
Vas oortuig dat dit my kans is om te bewys dat hierdie stokperdjie van Boet pynvol is, wil ek dadelik weet watse gepleister dit hierdie is... waar is die pyn, en hoekom pyn dit al voor die wedloop...
Nee, verduidelik Boet ewe geduldig, die pleisters is bloot in die plek van sokkies, want Boet kan nie met sokkies draf nie, maar ek is steeds nie oortuig dat hierdie sport enige- iets anders as pynlik kan wees nie en daarom wag ek die dag in spanning op Boet en tweelingsus se terugkoms die middag, want glo ek dat ek dan sal bewys dat dit pynlik en seer is!

Maar nee, Boet kom die middag hier aan; heerlik loslit en moet ek se in n baie beter stemming as die vorige aand en die oggend voor die wedloop;
Medalje, T-hemp en n paar pepper duur hardloopskoene losgeslaan of liewer losgehardloop!
Torring ek steeds aan Boet in die hoop dat hy sal erken dat hy iewers seer het....
Maar tevergeefs, nie eers n hoofpyn het die man na die 50kilometers nie, Boet staan vas, geen pyn net plesier...

Tweelingsus, self verslaaf aan die sportsoort van haar kleintyd af, en draf sy met tye self tot 8km saam met Boet... se vertroostend dat as ek nou by die eindpunt van hierdie wedloop was sou ek seker n paar pynpille kon uitdeel!

Vertel Boet my van die wegspring by die Comrades...
Die skare mense, die atmosfeer, maar die beste vir Boet is net voor die wegspring as hulle Charriots of Fire speel, dit se Boet, maak alles vir hom die moeite werd, en gee sy voete vlerke!
Het boet nou al so stuk of 4 comrades voltooi, en eindig hy gemaklik binne die brons medalje tyd

Terwyl Boet my vertel van die harloop en maratons, is daar n anderse soort van glans in sy oe, en besef ek dat, van buite af lyk mense maar soos mense. Maar binne in is almal wonderlik anders...
Hierdie sport is Boet se unieke sterkte, sy eie sonderlinge energie...
Dit wat hom help om sy probleme te kan hanteer... en dalk ook n kruk vir hom om mee op te staan, dit wat hom help om weer heel te word...
Jammer jy kon nou nie die Two Oseans maak nie Boet, maar ons sien uit na die Comrades en is trots op jou...

Hou aan glo aan die lewe en die Lewe!

Tot na die Comrades... dan gesels ek en jy weer hier... oor pyn of plesier!