In die woestyn

Gaan my dagstukkie vanoggend oor Eksodus 16;2-3...

Ek kom opnuut tot die besef dat daar selde so n onvergenoegde spul mense soos die Israeliete in die woestyn was. Hulle het die stomme Moses behoorlik laat les opse.... en ek sien myself in hierdie prentjie!

Daar is so baie ontevrede mense in die wereld wat bly kla met n witbrood onder die arm; mense soos ek, wat reken die verlede was veel beter as nou.
Dan is daar weer die wat reken dat hulle vir seker gelukkiger sal wees as hulle omstandighede net so effens sal verander; as hulle in n beter huis of buurt kon woon, n groter motor kon ry of n groter salaris kon verdien...

Besef ek vanoggend opnuut dat daar maar woestyntye in ons almal se lewens kom, ons kan hierdie tye soos die Israeliete hanteer en teen alles in opstand kom of ons kan God bly vertou. Hom opnuut leer ken, Sy nabyheid ondervind en sy genade aan jou lyf voel.

Vader,
vergewe my dat ek op die oomblik so ontevrede is met my omstandighede
dat ek soos die Israeliete in die woestyn bly kla oor dinge wat ek nie kan verander nie en aanhou teruggryp na die verlede toe dit vir my soveel beter en geriefliker was.
Leer my asseblief weer dat U by my is in my eie woestyn en dat U my nooit alleen sal laat nie maar dag vir dag saam met my sal reis en in elkeen van my behoeftes sal voorsien.
Dankie dat ek opnuut kon ontdek dat ek U, terwyl ek swaarkry op n nuwe, intieme manier kan leer ken en dat U liefde en genade juis nou vir my n groter werklikheid word as ooit tevore.
Maak my asseblief tevrede met my omstandighede.
Saam met die psalmdigter wil ek bid:
Here, my Here, hoe groot is U naam oor die hele aarde veral hier in my woestyn.
Amen