Hierdie is maar n kort samevatting uit die lief en leed van parra, parra en Aunt N loop die goeie part van agt, nege jaar saam...
Die Lebanese filosoof. Kahlil Gibran, self n woordkunstenaar, het baie wyse raad gehad oor die uitspreek van woorde:
Woorde is tydloos, en jy moet hulle uitspreek met die volle wete dat, eenmaal gebruik hulle nooit weer vergaan of verdwyn nie, skryf hy.
Die lewende bybel se oor woorde-:
Maar n mens se woorde kan verskillende gevolge he- dit kan doodmaak of lewe gee. As n mens dan lief is om te praat, moet jy onthou dat jy met die gevolge sal moet saamleef!
In Ebba Pauli se boek die kluisenaar het ek die volgende verhaaltjie gelees wat my al baie jare bybly:
n vrou het eendag vir die wyse ou man kom vra hoekom niemand van haar hou nie. Die kluisenaar het goed geweet dat sy ongewild was omdat sy nie omgegee het wat sy vir en van ander mense se nie.Hy het gebuk en n blomkop vol ryp saad gepluk en vir haar gese om daarop te blaas, bra onwillig het sy gehoorsaam en honderde saadjies het die lug in gevlieg en grond toe gesweef.Die kluisenaar het haar toe gevra om al die saadjies weer op te tel.
maar dit is onmoontlik het die vrou gese ek kan hulle dan nie eers meer sien nie, hoe sal ek hulle dan nou weer kan optel.
Hierdie vehaaltjie het my geleer dat so min as wat jy die saadjies weer kan bymekaar maak jy weer woorde kan bymekaar maak wat jy alreeds rongestrooi het.......
En daarom het Aunt N altyd probeer om haar woorde sag en opbouend te hou wanneer sy met parra moes praat deur die jare,
Parra is besig om boedel oor te gee, al wat vir parra weer n bietjie krag gee is die bottel black label.
Aunt N praat mooi.... maar ter vergeefs parra klou aan die bottel!
Parra se kinders huil, hulle verlang na parra, maar al wat vir parra saakmaak is die bottel, en natuurlik Engel, want teen hierdie tyd is parra alweer werkloos en moet Engel die bottel voorsien.
Ja parra gaan sien haar kinders, elke keer op die dag wanneer parra die welsyn toelaag wat sy vir haar kinders kry kan gaan haal, en parra se eerste stop met die ou welsyngeldjies is die dopshop!
Parra se kinders het nie skoene nie, maar parra het n bottel!
Aunt N probeer weer, bied aan om vir parra hulp te kry met die bottel, maar parra glo sy het geen probleem met die bottel nie-
Parra maak pelle met Aunt N se buurseun want hy en die bottel is net sulke goeie maats.....
Parra en die buurseun beland tussen die lakens.... die buurseun net 5jaar ouer as parra se oudste seun....
en Aunt N se woorde raak min.....
Aunt N probeer aan parra verduidelik dat wanneer jy ander mense teleurstel jy altyd kan gaan en onverskoning vra, maar wanneer jy jouself die dag teleurstel kan jy nie verkoning vra nie, jy leef met die teleurstelling saam......
Parra se lewe bestaan nou uit pendel tussen haar ouerhuis, Engel se ma hulle se huis en Aunt N se huis....
Parra gee nie meer om nie! nie vir haarself nie, nie vir haar kinders nie, nie vir die mense om haar nie!
Aunt N wend n laaste desperate poging aan en bel parra se ouboet....
Maar loop n bloutjie by parra se boetie, want reken hy parra se lewe en hoe sy dit lewe is haar keuse en volgens hom sluit dit vir Engel en die buurseun en die bottel in.....
Aunt N besef met n groot hartseer binne in haar..... sy het verloor,
en so saggies as moontlik met so min woorde as moontlik, stuur sy vir parra terug na haar ouerhuis toe!
Aunt N los die volgende gedagte by parra.....
You will never realize Jesus is all you need untill He is all you have, and when He is all you have you will come to understand that He really is all you need!!!
Tot n volgende keer.
No comments:
Post a Comment