Friday, January 29, 2010

Ek

glo...
als gebeur met tyd - in - tyd.
Ek glo...
in beloftes wat saak maak.
Ek glo...
ek sal antwoorde vind wat in my hart lê.
Ek glo...
in wonderwerke, niks het nog by Jesus verander nie.
Ek glo...
in liefde wat alles bedek.
Ek glo...
in God selfs as Hy stil is want dan is dit die tyd wat Hy my dra.
Daarom glo ek...
want ek weet Hy is altyd in beheer.

Wednesday, January 27, 2010

Op Reis


Op ons reis deur die lewe laat ons baie rye spore agter.
Wanneer dit met ons goed gaan, raak ons voete skaars grond.
Waar ons gesukkel het om aan God vas te hou, is die pad wyd en stowwerig gestoei.

- Judy Venter.

Friday, January 22, 2010

Opgee? ... Moenie!



George Frideric Handel was n musikale wonderwerk. Op een-en twintig was hy reeds n klawerbord genie en toe hy begin komponeer het, het hy dadelik roem verwerf.Hy het Engeland toe verhuis en daar nog meer bekend geword. Op veertigjarige ouderdom was hy wêreldberoemd, maar ten spyte hiervan het hy noemenswaardige teenspoed geken. Kompetisie met Engelse komponiste was straf. Gehore was onvoorspelbaar: soms het hulle nie opgedaag vir sy vertonings nie. Hy was n slagoffer van die heersende poletiek en was n paar keer op die rand van bankrotskap. Sy probleme is vererger deur sy swak gesondheid. n Beroerte het sy regterarm verlam en die gebruik van vier van sy vingers belemmer. Hoewel hy mettertyd herstel het, het hy as gevolg van sy gebrek aan depressie begin ly. Uiteindelik, op ses-en-vyftig, het Handel besluit om uit te tree. Mismoedig en diep in die skuld, was hy oortuig daarvan dat hy in die tronk sou beland.

Op 8April 1741, sou hy sy laaste poging tot n konsertuitvoering gee. Maar daardie jaar het iets merkwaardig gebeur. n Welgestelde vriend genaamd Charles Jennings het Handel besoek en sy skryfwerk - n stuk oor die lewe van Christus - met hom gedeel. Dit het Handel so gefassineer dat hy dadelik begin skryf het. Die sluise van inspirasie het oop gebreek - soveel so dat hy vir drie weke aaneen geskryf het. Nog twee dae het hy geskryf aan die orkestrasie. Binne 24 dae het hy die 260-bladsy manuskrip van "Die Messias" voltooi.

DINK JY AAN OPGEE? MOENIE! "STAAN BAIE VAS"

Bron: radiokansel.

Friday, January 15, 2010

Juané




Hierdie klein pop het met haar skraal lyfie en groot ronde oë vierkantig in ons harte kom inklim.
Sy is Juané Lombaard en sy is Woensdag groot skool toe. Juané is een van ons jong vriende se dogtertjie en het vir een of ander rede n groot liefde vir my en Willie ontwikkel. Sy is vreeslik lief om vir ons verassings te bring - n snytjie koek op n bordjie, n blokkie kougom, twee blokkies kaas, n bossie blomme...
Ek is spesiaal genooi om na haar kleuterskool se konsert te gaan verlede jaar, Willie kon dit ongelukkig nie maak nie want hy moes die betrokke dag laat werk - en Juané het toe spesiaal vir hom n dvd laat sny van die konsert. Ek het natuurlik soos n "regte" ouma my oe dik gehuil op daardie konsert - met die gevolg dat ek toe nie genooi is na die gradeplegtigheid in November nie. Want in Juané se eie woorde: "Ek wil nie hê tannie Naomi moet weer haar oe so rooi huil nie. Ons is toe bederf met n dvd en foto van die geleentheid.
Juané my pop, baie dankie vir die baie liefde en vreugde wat jy in ons lewens bring. Ons is lief vir jou pop.

VADER EK VRA DAT U ALTYD SAAM MET JUANé SAL WEES. GEE HAAR WYSHEID OM GEVAAR TE HERKEN - EN DAT SY MET DIE REGTE VRIENDE SAL MENG. STUUR U ENGELE OM OOR HAAR TE WAAK. MET U DAAGLIKS AAN HAAR SY - SAL SY NOOIT IN HAAR LEWE SKADE LY.
AMEN

Wednesday, January 13, 2010

Pslm 23



Die Here is my Herder ek kom niks kort nie.

Friday, January 8, 2010

Nie vergeet nie...




Dit was n besige oggend toe n ouerige man in sy 80's by die dokters kamers opdaag om n wond aan sy hand te laat versorg. Hy noem aan die suster dat hy baie haastig is en n belangrike afspraak om 9h00 het.
Wetende dat dit omtrent n uur sal neem voor een van die dokters hom sal kan sien, besluit die suster om maar gou self na sy wond te kyk.
Terwyl sy besig is om die wond te versorg, begin die ou man n gesprek met haar. Sy vra aan hom waar sy afspraak is, waarop hy antwoord dat hy 9hoo by die versorgingsoord waar sy vrou is moet wees om saam met haar ontbyt te eet. Die suster vra belangstellend uit na die ou dame en die man vertel aan haar dat sy daar is omdat sy n slagoffer van Alzheimer siekte is.
Simpatiek vra die suster aan hom of sy vrou baie bekommerd sal wees indien hy n paar minute laat is - waarop hy toe antwoord dat sy hom al vir vyf jaar glad nie herken nie en nie weet wie hy is nie...
Baie verbaas vra die suster toe aan hom hoekom hy dan nog elke oggend stiptelik om 9h00 saam met haar ontbyt gaan eet as sy nie weet wie hy is nie...
Die ou man glimlag en antwoord sag:
Sy ken en onthou my dalk nie meer nie, maar ek ken en onthou haar nog!

Sunday, January 3, 2010

2010


Met my terugblik op 2009 was my eerste gedagte dat dit n nagmerrie van jaar vir ons was... maar hoe langer ek daaroor nagedink het - hoe meer het ek besef dat dit inderwaarheid n goeie jaar vir ons was...
Deur al die terugslae wat ons in 2009 beleef het kon ek net God se groot Hand van Liefde en Genade raaksien.
Ons was twee keer werkloos in 2009 en God het ons elke keer gedra. Nooit was ons sonder n dak oor ons koppe of kos in ons kaste nie. Willie is n diabeet wat insulien afhangklik is en nie een dag was hy sonder sy medikasie nie.
Ons het sulke dierbare vriende ontmoet hier op die blog wat nie vir een oomblik gehuiwer het om hulle harte en beursies vir ons oop te maak toe ons dit nodig gehad het nie - ons was vreemdelinge vir hulle, maar hulle het ons met die Liefde van die Vader kom toevou!
Sandra en Charmaine - Dankie!
Sonja het nie vir een oomblik gehuiwer om my te kontak toe sy in Desember uitvind dat Willie se kontrak nie hernu gaan word hierdie jaar nie, sy het onmiddelik sy cv aangevra en begin rondvra vir hom vir werk.
Thea vir al jou e-posse van liefde en bemoediging.
mariki - jou opregte gebede het my meer as een dag aan die gang gehou - ek dank God vir jou.
Zee, Muriel, Miekie, oom Petrus en almal wat anon hier kom lees en kommentaar het, ek wardeer julle.

Ek is 29jaar gelede "gebless" met n seun - en ek kon nog nooit ophou om God te dank vir hom nie, hy is nog net deur al die jare vir my n trots en plesier!

2010 lê nou voor ons en ons begin ook nie hierdie jaar sonder bekommernisse nie, maar ons plaas met vertroue en verwagting ons hande in Sy Groot Hand met die wete dat Hy elke tree in hierdie nuwe jaar saam met ons sal loop soos wat Hy nog altyd gedoen het.

Aan al ons familie, vriende, blogvriende en kenisse - n Baie Geseende en Voorspoedige 2010